Ruim 1000 nieuwe advocaten in 2021!
In 2021 groeide het aantal advocaten in Nederland naar 18.108 – een toename van 0,8 procent -, waarvan 1.069 advocaten voor het eerst werden beëdigd en 169 herbeëdigd. Verder werden vorig jaar negen advocaten geschrapt en achttien onvoorwaardelijk geschorst, aldus het jaarverslag van de NOvA.
Het grootste arrondissement is Amsterdam (1.066 kantoorvestigingen en 6.039 advocaten) en het kleinste Overijssel (245 kantoorvestigingen; 665 advocaten), en de meeste advocaten zijn eenpitter (3.309) of werken bij grotere kantoren met meer dan 65 advocaten (2.748). Daarnaast staat in het jaarverslag (hier te lezen) dat het aandeel vrouwelijke advocaten iets toenam – tot 45,57 procent (8.252 vrouw, 9.856 man) – en dat de gemiddelde leeftijd van advocaten met 43,1 jaar gelijk is gebleven.
De Nederlandse Orde van Advocaten (NOvA) besteedt in het verslag extra aandacht aan verschillende dossiers, bijvoorbeeld aan ‘Weerbaarheid, veiligheid en bescherming tegen ondermijning’. In 2020 is hierom een weerbaarbaarheidsprogramma voor advocaten opgezet, in 2021 is deze uitgebreid met weerbaarheidstrainingen en veiligheidsscans. Aan de trainingen namen vorig jaar 250 pleiters deel, en bij circa 200 kantoren zijn scans uitgevoerd.
De NOvA staat verder stil bij de verhoogde vergoedingen voor sociaal advocaten, de vernieuwde beroepsopleiding die vorig jaar van start ging en inclusie en diversiteit. Zo wordt de enquête aangehaald die onder advocaten werd gehouden, waarbij twee derde aangaf dat hun kantoor een inclusieve werkomgeving biedt, maar een even groot aandeel dat advocatenkantoren zich juist meer moeten inzetten voor diversiteit.
1,43 miljoen zaken
Ook de Rechtspraak heeft zijn jaarverslag 2021 (hier te vinden) gepubliceerd. Daarin staat onder andere dat rechters vorig jaar uitspraak deden in 1,43 miljoen zaken – een stijging van vier procent en nog steeds onder het niveau van voor de coronacrisis – en het aantal nieuwe aangebrachte zaken (1,38 miljoen) op hetzelfde niveau lag als in 2020. Tevens behandelt de Rechtspraak voor het eerst elf ‘buikpijndossiers‘ in het document, zoals het taakstrafverbod en de wetgeving rondom transitievergoedingen. Dit vanwege zorgen van rechters over ‘de onrechtvaardige uitwerking van een aantal wetten’.